Testy modułowe
Testy jednostkowe (Unit tests) – Testowanie na najniższym poziomie, podczas którego poszczególne metody (funkcje) testowane są pojedynczo, w oderwaniu od reszty aplikacji w celu sprawdzenia pod kątem zgodności ze zdefiniowanym typem/zakresem danych wejściowych.
W odniesieniu do testów jednostkowych używana jest również nazwa „testy modułowe” lub „testowanie komponentów”. Testy na tym poziomie przeprowadzane są przeważnie przez programistów z użyciem przygotowanych wcześniej danych testowych.
Testy modułowe. Analiza ścieżek.
- Ten typ testów zakłada przejście wszystkich możliwych ścieżek funkcji od wejścia do wyjścia. Jest to niemożliwe z powodu istnienia pętli. Aby, rozwiązać ten problem stosuje się dwie grupy ścieżek, których wykonanie powoduje wykonywanie pętli:
- boundary test: 0 lub 1 przejście
- interior test: 2 dwa przejścia
Boundary test – żadna pętla nie jest wykonywana, każda pętla jest raz wykonywana i wszystkie ścieżki wewnątrz pętli są raz wykonane.
Interior test – wnętrze pętli uważa się za przetestowane, jeśli zostały wykonane wszystkie ścieżki, które są możliwe przy dwukrotnym powtórzeniu pętli.
Testy modułowe. Użycie klas równoważności.
Klasa równoważności jest to zbiór danych używanych do przeprowadzenia testu. Wykonanie testu z użyciem kilku elementów zbioru, powoduje uznanie całej klasy za poprawną i zwalnia nas od testowania wszystkich elementów w np. 1000-elementowym zbiorze.
- Przykładowe kryteria definicji klasy:
- Rejestracja osoby w wieku od 0 do 120 lat
- Długość wiadomości od 1 do 50 znaków
- Napięcie od 0 do 100 V
Testy modułowe. Testowanie wartości brzegowych.
Rozwinięciem testów z użyciem klas równoważności jest testowanie wartości brzegowych. Wartość brzegowa to wartość znajdująca się wewnątrz, pomiędzy lub tuż przy granicy danej klasy równoważności.
Przykłady:
Rejestracja osoby w przedziale wiekowym 0 – 120,
- Testowane wartości brzegowe:
- 1, 0, 1, 119, 120, 121
Definicja ISTQB:
Testowanie modułowe: Testowanie poszczególnych komponentów oprogramowania.